همانطور که می دانید کیف چرم فاخر یکی از معروف ترین برند ها در این زمینه می باشد.
دوران تاریکی شاهد پیشرفت هایی در صنایع دستی چرم بود. چرم برای مقاصد بیشتری مورد استفاده قرار می گرفت و مهارت های مورد استفاده برای کار با آن حتی بهتر می شد.
کفش‌ها از نظر طراحی بسته‌تر شدند و از چند تکه چرم (که یک زیره را به رویه می‌پیوندند) ساخته می‌شدند. قبلاً، بسیاری از طرح‌های کفش یک تکه چرمی بود که دور پا با بند چرمی بسته می‌شد.
کیف و بند در اندازه های مختلف هنوز بسیار رایج بود. در این مدت شاهد استفاده از چرم برای پشتی صندلی ها و صندلی ها هستیم. معمولاً با یک ماده نرم در پشت آن، سطحی بادوام و راحت برای استراحت فراهم می کرد.
بنابراین، در حالی که پیشرفت فکری گسترده‌ای وجود نداشت، همانطور که بعداً در دوران رنسانس خواهیم دید، تاریخچه چرم و صنایع دستی چرم در این زمان هنوز بسیار در حال تکامل بود.
وایکینگ ها به طور گسترده از چرم استفاده می کردند. اگرچه به اندازه پشم برای لباس رایج نیست، اما همچنان در کفش و لوازم جانبی استفاده مکرر از آن دیده می شود.
مدل‌های کفش بسیار متنوع بودند و تناسب، ظاهر و سطوح مختلف محافظت را ارائه می‌دادند.
چکمه های ساق پا و ساق پا نیز محبوب خواهند بود. بند های چرمی دور کفش می پیچند و به محکم شدن آنها در جای خود کمک می کنند.
از چرم برای ساخت کلاه برای محافظت از سر و حفظ گرما در دماهای سردتر استفاده می شود.
کمربند و کیف از اقلام رایجی بودند که از چرم نیز ساخته می شدند. کیسه ها را می توان برای حمل وسایل شخصی و هر چیزی که برای یک روز معمولی مورد نیاز بود استفاده کرد.
همانطور که در تمدن های دیگر می بینیم، چرم در مصارف نظامی و حفاظتی نیز جایگاه مشترکی دارد.
وایکینگ ها از چرم برای ساخت سپر، غلاف شمشیر، غلاف چاقو، زنجیر، تسمه، کلاه ایمنی، سراجی و لباس های محافظ استفاده می کردند.
اینها مقداری زره برای سربازان فراهم کردند. کالاهای چرمی برای همه سربازان در دسترس نبود، اگرچه برای کسانی که ابزاری برای به دست آوردن آن داشتند، مزایای قطعی بالاتر از تجهیزات پارچه ای استاندارد وجود داشت.
