همانطور که می دانید ساعت قدیمی اورینت در زمان خود بسیار محبوب بود، امروزه نیز این برند طرفداران زیادی دارد.
پیتر هنلاین (حدود 1479/1480-1542)، قفل ساز استاد نورنبرگ، به خاطر ساخت ساعت هایی که می توانست بر روی بدنه استفاده شود، شهرت یافت.
او احتمالاً اولین کسی بود که در آلمان به این تجمل پی برد. ساعت های چرخی کوچک و قابل حمل او در یک جعبه کروی به نام پوماندر تعبیه شده بود.
اما اطلاعات کمی در مورد هنلین و کارهای او وجود دارد. اما آنچه مسلم است این است که به اصطلاح “تخم مرغ نورنبرگ” را نمی توان با او مرتبط کرد، زیرا این شکل از ساعت تنها پس از مرگ او ایجاد شد.
صرف نظر از این، هنلین در زمان خود به عنوان یک صنعتگر و هنرمند بسیار محترم تلقی می شد. او این رتبه را با هنرمند نورنبرگ آلبرشت دورر (1471-1528) به اشتراک گذاشت.
ساعتهای جیبی فنری که به نام «تخممرغ نورنبرگ» شناخته میشوند، ممکن است نام خود را از شکل بیضیشان نگرفته باشند، بلکه به دلیل کلمه Aeurlein (Ührlein) است. اتفاقا ساعت های هنلین همیشه شکلی استوانه ای داشتند.
داستان های خوبی در مورد پیدایش ساعت های مچی وجود دارد که گفته می شود در پایان قرن شانزدهم وجود داشته است، اما هیچ گزارش دقیقی وجود ندارد.
با این حال، شکی وجود ندارد که ساعتها اندازهای قابل کنترل به خود گرفته بودند.
هنوز زمان زیادی باقی مانده بود تا بالاخره ساعت مچی به دست بیاید. در پایان قرن نوزدهم، زنان شروع به استفاده از ساعت های جیبی کوچک خود روی مچ دست خود کردند.
آنها را با نوار یا زنجیر محکم می کردند. آنها شبیه یک جواهر بودند و بنابراین توسط مردان به عنوان “زنانه” طبقه بندی می شدند.
با ساعت جیبی معمولی، روی زنجیر ماندید. با این حال، در درازمدت، استفاده ناخوشایند بود. برای مثال، سربازانی که باید بتوانند آزادانه از دستان خود استفاده کنند، به زودی مزیت ساعت مچی را درک کردند.