اسکی یک فعالیت ماقبل تاریخ بود. قدیمی ترین اسکی های شناخته شده بین 8000 تا 7000 سال قبل از میلاد مسیح و در روسیه کشف شده اند.
اسکی های اولیه در بسیاری از مناطق شمال اروپا یافت شده است: حکاکی سنگی 4000 ساله که اسکی را به تصویر می کشد در نزدیکی دایره قطب شمال در نروژ پیدا شده است و صدها قطعه اسکی که بین 1000 تا 3500 سال قدمت دارند در باتلاق های سوئد یافت شده است.
نروژ و فنلاند برخی از اولین اسکی ها کوتاه و پهن بودند و بیشتر شبیه کفش های برفی بودند تا اسکی های مدرن و سپس از کفش اسکیت fila مورد استفاده قرار گرفت.
اسکی مطمئناً محدود به اروپا نبود، اما، زیرا اولین اشارات مکتوب به اسکی مربوط به سلسله هان (206 قبل از میلاد تا 220 پس از میلاد) و توصیف اسکی در شمال چین است.
بسیاری از مردمی که ماه های زیادی از سال در آب و هوای پر از برف زندگی می کردند، نوعی اسکی را توسعه دادند.
سامی ها (لاپ ها) خود را مخترع اسکی می دانستند و استفاده آنها از اسکی برای شکار از زمان رومیان مشهور بود.
علاوه بر این، وایکینگ ها از اسکی از قرن 9 تا 11 استفاده می کردند.
هنوز هم گاهی اوقات از اسکی برای سفر در مناطق روستایی روسیه و کشورهای اسکاندیناوی استفاده می شود.
تجهیزات بیاتلون تجهیزات بیاتلون شامل اسکی و میله های متقابل کانتری، یک تفنگ با سوراخ کوچک و مهمات 5.6 میلی متری (کالیبر 22.).
اسکی نیز از دیرباز برای مقاصد نظامی به کار گرفته شده است.
مردان نروژی اسکی قبل از نبرد اسلو (1200) شناسایی شدند. در سال 1452 در سوئد نیز از اسکی استفاده می شد و از قرن 15 تا 17 در فنلاند، نروژ، روسیه، لهستان و سوئد از اسکی در جنگ استفاده می شد.
کاپیتان ینس اماهوسن اولین کتابچه راهنمای اسکی را برای نروژی ها در سال 1733 نوشت.
از سال 1767 مسابقات اسکی نظامی با جوایز پولی برگزار می شود.
این مسابقات ممکن است پیشروی بیاتلون باشد که ترکیبی از اسکی و تیراندازی به هدف است.
اسکی نظامی تا قرن بیستم ادامه یافت، جایی که شرایط برفی و زمین، استفاده از آنها را برای پیشاهنگان و برای نوعی پیاده‌نظام سواره با مزیت ضربه اول در برابر اهداف کوچک ترجیح داد.
به ویژه، نیروهای اسکی در هر دو جنگ جهانی اول و دوم جنگیدند.
بسیاری از جانبازان، به ویژه جنگ جهانی دوم، پس از بازگشت به زندگی غیرنظامی در ترویج ورزش اسکی بسیار فعال بودند.
