در حالی که ممکن است به دیدن اندازه هایی مانند 1×6 یا 2×8 در چوب های چوبی برای چوب های نرم (صنوبر، کاج، سدر و غیره) عادت داشته باشید، صنعت چوب سخت رویکرد متفاوتی دارد.
این به این دلیل است که کاربران اولیه چوب چهار تراش در شیراز (بلوط قرمز، گیلاس، افرا و غیره) محصولات سفارشی یا ساخته‌شده را می‌سازند مانند مبلمان و کابینت جایی که اندازه‌های یکنواخت در مواد خام غیرضروری و دردسرسازتر است.
به عنوان مثال، هیچ اندازه استانداردی برای میزهای آشپزخانه وجود ندارد، می توانید یکی از آنها را در هر اندازه ای که می خواهید بسازید.
بنابراین کارخانه های چوب بری، کنده های چوب سخت را برش می دهند تا بهترین بازده را از کنده چوب بدست آورند، به این معنی که همه تخته ها به جای عرض یکسان، از نظر عرض متفاوت خواهند بود.
اگر کارخانجات چوب بری کنده ها را به اندازه های خاص یا عرض یکنواخت برش می دادند، این فرآیند ضایعات بیشتری را به همراه خواهد داشت و به نیروی کار بیشتری نیاز دارد. بنابراین تخته های به دست آمده هزینه بیشتری برای شما خواهند داشت. چه کسی آن را می خواهد؟
چوب‌های نرمی که در اندازه‌های «استاندارد» مانند 1×6 و 2×8 فروخته می‌شوند، برای کاربردهای خاصی که به آن اندازه‌ها نیاز دارند، بریده می‌شوند. در ساخت و ساز ساختمان شما اندازه های استاندارد و یکنواخت را از ساختمانی به ساختمان دیگر خواهید یافت. به عنوان مثال میله های درب و ناودانی دیوار.
بنابراین، استاندارد صنعت چوب سخت برای نشان دادن اندازه با ضخامت چوب شروع می شود و به صورت کسری بیان می شود: 4/4، 5/4، 6/4، 8/4 و غیره.
این سیستم نامگذاری ضخامت الوار بر حسب ربع توسط انجمن ملی چوب سخت ایجاد شده است. این سازمان در سال 1898 تاسیس شد تا یک سیستم یکسان از قوانین درجه بندی برای اندازه گیری و بازرسی چوب سخت ایجاد کند.
